|
خاطره های علوم و فنون دریایی خرمشهر | ||
|
من هنوزم میگم غروب جنوب با تموم غروبا فرق داره... نه.. ما دریا نداشتیم... رودخونه بود... ولی این تفاوت رو حتی توی محوطه خوابگاه و دانشگاه میشد از آسمون حس کرد... یه غروب خاص... یه سکوت محض.. حتی اگه بچه ها در حال شلوغ کردن بودن... یه جور خلا از اکسیژن... با یه بوی ماهی و آب... خورشید که درحال غروب بود انگاری قلبم میخواست از جا کنده بشه... هم دوسش داشتم و هم نداشتم... شایدم بارها میشد قطره اشکی گوشه ی چشمم خودشو پنهون میکرد و نای باریدن نداشت.. تا چشم کار میکرد دشت بود و خاک... گاهی دم غروب میرفتم توی بالکن و اون دور دورهارو نگاه میکردم... ماشینا.. خونه ها... که یکی یکی چراغشون روشن میشد و حسرتی عمیق رو توی دل ماها روشن میکرد... حسرت خونه ی گرم و پرمحبت پدر و مادر.... اصلا این عادت من بود... همیشه هم توی جاده و مسیر 10-12 ساعته به دانشگاه.. شب که میشد و چراغ خونه ها روشن.. آه میکشیدم و از ته دل میگفتم خوشبحالتون توی خونه خودتون هستید.. نه مثل من آواره جاده و غربت... کنار تموم اون شوخیا و خنده ها... گاهی لحظه هایی وجود داشت که از بغض و دلتنگی میخواستی خفه شی...... البته خوب بود که یه مرهمی برای دلتنگیام بود... توی پست بعدی میگم براتون... [ پنج شنبه 93/12/21 ] [ 10:28 عصر ] [ سحر ]
|
درباره وبلاگ  نویسندگان وبلاگ :  رضوان[3] مینویسم که فراموش نکنم چه روزهایی داشتم........ورودی 85 محیط زیست.. ترم اول و دوم جز بچه های فعال بسیج بودم.. ترم 3 رفتم امورفرهنگی و تقاضای چاپ یه مجله رو دادم به اسم پرواز..سردبیرش بودم..مجله ی خوبی بود..تا اوایل ترم 5 چاپ میشد ولی چون از ترم 5 عضو شورای صنفی(نائب دبیر و روابط عمومی) شدم دیگه واسه پرواز وقتی نبود.. شورای صنفی اون سال به گفته خیلیا فعالترین گروه اون دانشگاه طی چندین سال گذشته بود.. خیلی کارهای مفید انجام دادیم و این از همدلی بچه ها بود..خلاصه توی خیلی زمینه ها فعالیت داشتم و الان روز به روز اون سالها برام خاطره س...تو این نوشته هارو میخونی و میگذری بی تفاوت..ولی من... زندگی میکنم با تک تک این لحظات... | |
| [ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] | ||
